نردبان صعود

دل به دام تو رفت و نامد باز/چه کند خسته بود و راه دراز

چه دل است این دلی که من دارم/هر دمی با غمی شود دمساز

بارها گفته ام ز خطه طوس/رو کنم در عراق یا که حجاز

چه کنم در کمند زلف توام/ مرغ دربند کی کند پرواز

گفته بودم نهان کنم غم تو/چه کنم آب دیده شد غمّاز

نردبان صعود...

هر کجا باشی به یادش شاد باش از غم دنیای دون آزاد باش نردبان صعود...

ای ماه تمام، برنیایی آخر؟ جانی، که همی رخ ننمایی آخر چون جان به لطافت و چو ماهی به جمال جان من و ماه من، کجایی آخر؟ نردبان صعود...